Pies najlepszym przyjacielem nie tylko samego człowieka, ale także jego mikrobioty!

Posiadanie psa może mieć zaskakująco korzystny wpływ na mikrobiotę i odporność człowieka, zwłaszcza w kontekście rosnących i rozwijających się dzieci, osób starszych i zdrowia psycho-fizycznego każdego opiekuna.

Canis Familiaris ( pies domowy), bo o nim mowa, to efekt udomowienia jego dzikiego kuzyna- Canis Lupus ( wilk szary), a nastąpiło to mniej więcej 20-40 tys. lat temu. Dziś trudno nam sobie wyobrazić życie bez tych cudownych futrzastych istot, a ich służba i poświęcenie dla człowieka jest zadziwiająca. Praca w jednostkach mundurowych, wykrywanie chorób (!) np. zbliżającego się ataku epilepsji, niebezpiecznie wysokiego poziomu glukozy czy nowotworów, a także współtowarzyszenie w procesie leczenia traum to umiejętności godne prawdziwego podziwu.

Jeśli wszystko co nas otacza i z czym mamy kontakt, ma swoje odzwierciedlenie w naszej mikrobiocie, to jak jej oczami wygląda nasza ludzko-psia relacja?

Zwiększenie różnorodności mikrobioty ( bardzo pożądany proces)! W jaki sposób się to odbywa?

psy przynoszą do domu mikroorganizmy z zewnątrz (z sierści, łap, śliny),
człowiek dzięki temu doświadcza i uczy się nowych drobnoustrojów (bakterie, wirusy, grzyby, alergeny), które kolonizują skórę, układ oddechowy,
dzieci wychowujące się z psami mają bardziej zróżnicowaną mikrobiotę jelitową, co jest zdecydowanie korzystne dla zdrowia i sprzyja prawidłowemu rozwojowi
w domach z psami dzieci rzadziej rozwijają choroby alergiczne i mają niższy odsetek ryzyka niektórych chorób (np. astmy, egzemy, atopii),
przebywanie z psem w okresie prenatalnym, a później niemowlęcym sprzyja rozwojowi korzystnych bakterii jelitowych, np. Ruminococcus i Oscillospira, które utrzymują się niezależnie od rodzaju porodu (siłami natury vs. CC),
kontakt ze zwierzęciem może korzystnie wpływać na obniżenie poziomu cytokin prozapalnych, a w świetle niektórych doniesień opiekunowie psów mają niższy poziom markerów zapalnych we krwi,

Co z pozostałymi korzyściami, które zasługują na zauważenie?

Spacery z psem to więcej aktywności fizycznej, a ta bezpośrednio wpływa na zachowanie dobrej kondycji psycho-fizycznej, lepsze funkcjonowanie struktur mózgu. Ten punkt jest szczególnie ważny dla osób w wieku senioralnym!
rozwój kontaktów społecznych. Psiarze to taka grupa społeczna, która potrafi niesamowicie szybko zawiązywać relacje i wzajemnie motywować się do aktywności, nawet w mało sprzyjającej pogodzie (coś o tym wiemy),
obniżenie poziomu stresu poprzez modulację neuronalną. Kontakt z psem podnosi oksytocynę, która ma działanie ochronne, przeciwzapalne i jak pewnie każda mama wie- przeciwbólowe.

Podsumowując:

Obszar	Korzyść
Mikrobiota	Lepsza różnorodność mikrobioty jelitowej (u dzieci jak i dorosłych)
Alergie	Niższe ryzyko atopii, astmy i egzemy (szczególnie u dzieci)
Odporność	Stopniowe trenowanie układu odpornościowego, mniejsze ryzyko nadreaktywności skutkującej powstawaniem chorób z autoagresji
Poza mikrobiologiczne	Aktywność fizyczna, lepsza i dłuższa sprawność, redukcja stresu pośrednio wspierająca odporność, nawiązywanie kontaktów społecznych, wzmocnienie wydzielania neuroprzekaźników o działaniu przeciwzapalnym i poprawiającym nastrój

W naszym zespole mamy psy i z tego miejsca składam im najserdeczniejsze życzenia z okazji ich święta. Milka, Cookie- samych dobrych spacerków z niuchankiem, chrupiących smaczków i rąk do głaskania. Dziękujemy Wam za wszystko co powyższe!

Autorką tego wpisu jest:

Simple Email Signature with Picture (Wizytówka (amerykańska))

Źródła:

Panzer AR, Sitarik AR, Fadrosh D, Havstad SL, Jones K, Davidson B, Finazzo S, Wegienka GR, Woodcroft K, Lukacs NW, Levin AM, Ownby DR, Johnson CC, Lynch SV, Zoratti EM. The impact of prenatal dog keeping on infant gut microbiota development. Clin Exp Allergy. 2023 Aug;53(8):833-845. doi: 10.1111/cea.14303. Epub 2023 Mar 14. PMID: 36916778; PMCID: PMC11163251.

https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0313078

Arboleya, S., Binetti, A., Salazar, N., Fernández, N., Solís, G., Hernandez-Barranco, A., … & Gueimonde, M. (2012). Establishment and development of intestinal microbiota in preterm neonates. FEMS microbiology ecology, 79(3), 763-772.